lunes, 28 de marzo de 2011

El día que no pueda más...

No es posible que un día cambie todas las espectativas que tenía desde que el uso de razón empezó a dar constancia. Pero no, error, fail, o como querais llamarlo. Pero no solo un dia basta para cambiar el curso de tu vida. Ese conjunto de tiempo que va pasando sin que nos demos realmente cuenta de lo que está pasando, hasta que un día, ese día, sin quererlo ni beberlo, aparece. Que 48 horas den para tantas vueltas, sobre el mismo pensamiento siempre, empiezo a creer que la importancia aumenta por momentos y que va llegando la hora de comprender y autoconverse a uno mismo de la situación. No es facil. Toda una vida pensando desde el mismo punto de pista, y ahora tener que ladear ligeramente ese punto de vista...
Cuando ya cada canción te recuerda a ello, y cada en cada comentario anterior ves esas señales que antes ignorabas y que probablemente ahora solo están en tu imaginación, te sientes diferente. A pesar que es muy facil ver las cosas desde lados distintos, y que opinar resulta tan sumamente facil, que cuando llega la hora de tomar la decisión, de tirar tu para adelante y enfretarte a los nuevos caminos, surge una complicidad nueva y aterradora. Hay gente que puede con eso, que s capaz de ir más ayá, enfretars y ganar, y otra, como yo, que preferirnos quedarnos con nuestros sueños, con "el que pudo ser o sería..." y intentar de todos modos olvidar algo tan obvio que volverá a suceder tarde o temprano, pero aún así, lo queremos dejar en el olvido, pausar ese sentimiento, buscar otro nuevo... y seguir.!!
El día que no pueda más, me enfrentaré, sea como sea a esa situación, esperando tener un mínimo ímpetu de atrevimiento y valentía...

2 comentarios:

  1. Si ho deixes per a "el dia que no pueda más" no vas a poder enfrentar-te mai. Has de posar una data límit per a deixar de regodejar-te en el passat i amagar-te darrere dels records. Fes-ho per tu i fes-ho tu mateixa. A això no et pot ajudar ningú...
    xxoo

    ResponderEliminar
  2. Moltes vegades no se ni com enfrotarme a les coses diaries, doncs imaginate als problemes que van sorgint... El pitjor es que van amuntegant-se :S
    (L)

    ResponderEliminar